Ik ben momenteel vakantie aan het vieren in Frankrijk. Dat is natuurlijk om voor de hand liggende redenen aangenaam, maar als autofanaat is dit om nog een extra reden interessant. Autoliefhebbers kunnen hun hart altijd ophalen in Frankrijk. Niet omdat er hier nu per definitie mooiere auto’s rondrijden dan in ons land. Eerder het tegenovergestelde. Bovendien zijn Fransen – naar mijn observatie en ervaring – niet bijster zuinig op hun vierwielers. Auto’s van nog geen vijf jaar oud met deuken, krassen, butsen en opvallend veel kapotte (kop)lampen lijken hier eerder de regel dan de uitzondering. Voor de gemiddelde Fransman is een auto kennelijk gewoon echt niets meer dan een gebruiksobject. Ook als het een dikke D- of E-segmenter is.

De reden dat ik mij als autoliefhebber altijd zo fijn voel is – ondanks dat Nederland en Frankrijk nu ook weer niet zo gek veel van elkaar vandaan liggen – dat de verschillen zo groot zijn. Alles wat wij als “oude autocultuur” zien, zoals dikke diesels en D-segment sedans, lijkt in Frankrijk gewoon nog de norm te zijn.

“Alles wat wij als “oude autocultuur” zien, zoals dikke diesels en D-segment sedans, lijkt in Frankrijk gewoon nog de norm te zijn.”

Ik verblijf met mijn gezin op een redelijk kleinschalige maar zeer comfortabele en moderne camping. Veel van de mobile homes zijn keurig uitgerust met een laadpaal. Gedurende de bijna twee weken die wij nu op de camping hebben doorgebracht, heb ik welgeteld één Tesla Model X, één Tesla Model 3 en één Kia Niro EV gezien. Alledrie van Nederlanders. De meeste laders staan dan ook stof te vergaren, daar de camping overwegend wordt bevolkt door Fransen.

Ik ken mijn campingburen niet, maar hun auto’s ken ik wel. De Fransen hier rijden buitenproportioneel vaak Renault Koleos. De Austral zie je gek genoeg nog niet. Ook populair zijn de Citroën C3 en C5 AirCross. Modellen van DS zie je hier veel, veel vaker dan in ons land. Waaronder de fraaie DS9. Ook ander spul van Franse makelijk is hier buitengewoon populair. In een gemiddelde straat hier in de regio (Sommebaai) zijn Citroën, Renault en Peugeot toch wel goed 50% van het automobiele straatbeeld.

Tot zover natuurlijk niets geks. Ik merk echter twee grote verschillen tussen Nederland en Frankrijk. Het eerste is dat de sedan hier echt nog niet zo dood is als bij ons in Nederland. De 508 vliegt je om de oren en ook de wat oudere Laguna’s en C5’en zijn goed vertegenwoordigd. Daar waar Franse merken geen passende sedan bieden, verleidt dit de Fransman op het oog eerder tot het kopen van een sedan van een niet-Frans merk dan naar een cross-over of SUV, zoals in ons land het geval is. De Opel Insignia, Ford Mondeo, Lexus ES, Jaguar XF, Volkswagen Passat, Skoda Octavia…  je ziet ze hier allemaal nog geregeld rijden. Zelfs een Toyota Camry, bij ons toch echt een zeldzaamheid, heb ik hier een handvol keren gezien. Als je zo’n model in Nederland ziet, is het vaak (met uitzondering van de Lexus en de Jag) een station. Hier gaat men echter nog veel vaker voor de klassieke sedan. Dan heb ik het nog niets eens over de modellen uit de compactere middenklasse die in ons land niet eens als sedan worden geleverd

Het tweede verschil is de motorisering. Nieuwere Toyota’s zoemen hier voorbij en ook de Renault Arkana Hybrid lijkt hier aardig in trek. Maar verder? Natuurlijk zijn de oudere auto’s hier vrijwel allemaal diesels. Zelfs de kleine gebakjes als de C1 en de Twingo komen hier regelmatig vrolijk brommend voorbij. Ook dat is allemaal niet nieuw: Fransen houden nog steeds van de diesel. Dat deden wij ook lange tijd. Hoewel ook Frankrijk werkt maakt van de elektrische transitie (maar meer nog van milieuzones de komende jaren) lijkt dit de burger helemaal niet zo te deren. Wij laten de dikke diesel masaal links liggen, natuurlijk vooral door de torenhoge prijzen en ditto gebruikskosten. In deze regio lijkt een grote wagen uit het D- of E-segment met een potente diesel echter nog steeds the way to go.

In ons land barst het van de Tesla’s en vrijwel elke populaire crossover die je ziet rondrijden trekt deels elektrisch aan je voorbij. Die trend zie ik hier echt nog niet. Hierbij een rijtje van auto’s die je in ons land zeker ook met enige regelmaat voorbij ziet komen, maar dan vrijwel nooit met een diesel onder de kap. En al helemaal geen dikke. Tijdens een rondje camping spot ik , naast de geijkte Franse Diesels :

• DS 7 BlueHDI 130
• Mercedes-Benz GLE 450d
• Jaguar XF Sportbreak D200 (ja echt, van een Fransman!)
• Audi A4 45 TDI Quattro
• Citroen C5 Aircross BlueHDI 130
• Alfa Romeo Giulia 2.2 JTDm
• Skoda Octavia 2.0 TDI 

Dit zijn alleen nog maar de nieuwe, nog leverbare modellen. Alles wat iets ouder is, zie je bij ons veel vaker rijden, maar is hier ook voorzien van een diesel. Ergens vind ik dat wel gaaf. Vooral die GLE 450d maakt mij een beetje weemoedig. Hoe die dikke diesel uiterst geraffineerd voorbij komt roffelen: dat zie en hoor je bij ons steeds minder vaak.