Als formule 1 liefhebbers zijn wij denk ik aan het kijken naar een bijzonder tijdperk. Niet alleen hebben we met Lewis Hamilton, Fernando Alonso, Kimi Raikkonen en Sebastian Vettel vier (ex)wereldkampioenen rondrijden; wat betreft die eerste zou je zelfs kunnen zeggen dat wij momenteel kijken naar misschien wel de beste formule 1 coureur aller tijden. Zoiets blijft natuurlijk moeilijk te bepalen. Vast staat wel dat Lewis Hamilton in elk geval tot een zeer selecte groep kanshebbers voor de titel van beste formule 1 coureur ooit behoort. Inmiddels is ook duidelijk dat er momenteel maar één man rondrijdt die Lewis Hamilton het vuur aan de schenen kan leggen, en dat is Max Verstappen. Persoonlijk heb ik ook hoge verwachtingen van Lando Norris en lijken ook George Russell en Charles Leclerc een veelbelovende carrière voor zich te hebben, echter is er op dit moment maar één coureur die beschikt over het talent én de auto om Hamilton uit te dagen en dat is niet diens teamgenoot Valtteri Bottas, maar Max Verstappen. Dat het niet de Fin – die toch rijdt in een auto die de laatste jaren superieur was aan de rest van het veld – maar de Nederland is, wijst op een bijzonder probleem: wie wil er nog teamgenoot van Lewis Hamilton of Max Verstappen zijn?
Lewis Hamilton en Max Verstappen. Foto: Wikimedia Commons[/caption]
Rosberg in retrospectief
Veelzeggend is dat Nico Rosberg direct na het binnenhalen van zijn eerste en enige wereldtitel een punt achter zijn formule 1 carrière zette. Hij versloeg de legende in wording Lewis Hamilton. Tegen alle verwachtingen in, waarschijnlijk ook die van hemzelf. Stoppen op je hoogtepunt, noem je dat. De keuze van Nico Rosberg kan ik absoluut begrijpen. Voor hem kon het na die wereldtitel alleen maar slechter gaan. Hij wist ook wel dat de kans dat hij die titel zou prolongeren mager was. Hij reed een fantastisch seizoen. Dankzij zijn eigen prestaties maar ook dankzij net wat zeldzame pech en wat zeldzame foutjes van zijn teamgenoot, pakte hij de titel. Daarmee was zijn levenswerk klaar. Nico Rosberg nam als beste coureur van de wereld afscheid van de hoogste raceklasse. Ondanks dat iedereen – ook hijzelf, al zou hij zoiets natuurlijk nooit hardop zeggen – wist dat niet hij, maar zijn teamgenoot de beste was.
De prestaties van Valtteri Bottas van de afgelopen seizoenen, doen mij afvragen hoe goed Nico Rosberg was. Het antwoord is waarschijnlijk: fabelachtig goed. Bijna van het niveau Hamilton en Verstappen goed. Want hoe je het ook wendt of keert: hij versloeg Lewis Hamilton in dezelfde auto. En deed hij eerder niet hetzelfde met Michael Schumacher?
Valtteri Bottas kreeg de eer én de last om de man op te volgen die Lewis Hamilton versloeg. Ik moet zeggen dat ik dit destijds misschien wel de beste keuze vond. Bottas liet geregeld hele fraaie dingen zien in de Williams, die toen nog wel redelijk vooruit te branden was. Hij was snel, koel, meedogenloos en slim. Wat is er nu van die reputatie over? Wij zijn inmiddels aanbeland bij Bottas 2.0, 3.0 of misschien wel 4.0. Ik ben de tel kwijt. Maar hoe hij zich ook noemt: hij is niet snel (genoeg), hij is niet koel (genoeg) en hij is zéker niet meedogenloos genoeg.
De prestaties van Valtteri Bottas van de afgelopen seizoenen, doen mij afvragen hoe goed Nico Rosberg was. Het antwoord is waarschijnlijk: fabelachtig goed. Bijna van het niveau Hamilton en Verstappen goed. Want hoe je het ook wendt of keert: hij versloeg Lewis Hamilton in dezelfde auto. En deed hij eerder niet hetzelfde met Michael Schumacher? Een man die ook alom wordt gezien als één van de beste coureurs ooit, zo niet de beste. Nico Rosberg versloeg twee teamgenoten die recordkampioenen zijn. Dat verdient respect. Ik kan het mij heel goed voorstellen als Nico Rosberg een beetje zuur is omdat hij wellicht niet de erkenning krijgt die hij verdient. Zijn abrupte afscheid was misschien ook wel een beetje een middelvinger naar de F1. “Bekijk het maar. Ik versloeg het orakel en jullie twijfelen nog steeds aan mij.”
Weinig eer te behalen naast Max Verstappen of Lewis Hamilton
Voor Valtteri Bottas viel er terugkijkend op de afgelopen seizoenen vanaf het eerste moment gewoon geen er te behalen. Lewis Hamilton is de onbetwiste prins, koning, keizer en president van Mercedes. Daarbij moet je nu concluderen dat Bottas simpelweg niet uit hetzelfde hout is gesneden. Maar valt hem wel iets te verwijten? Ik zou misschien nog wel liever in de schoenen staan van Nikita Mazepin dan van Valtteri Bottas. Bottas heeft simpelweg niets te winnen, omdat datgene dat voor hem te winnen valt, simpelweg onbereikbaar is. Als ik Bottas zie rijden, zie ik een weekdier. Een net-niet coureur zoals ik ook altijd naar Felipe Massa, Gerhard Berger, Jean Alesi, Rubens Barrichello of David Coulthard heb gekeken. Goed genoeg voor een topteam, maar niet de échte top. Voor Bottas is dat misschien wel oneerlijk. De kans is groot dat hij rijdt tegen de snelste man die ooit achter het stuur van een formule 1 auto heeft plaatsgenomen. En dat vertekent het beeld. Bottas lijkt een prutser naast Hamilton, maar zou tegelijkertijd waarschijnlijk alle andere coureurs het leven zuur maken. Allemaal, behalve één.
Max Verstappen is namelijk hard op weg om Hamilton 2.0 te worden. Laten we even kijken naar het “Verstappen kerkhof”. Carlos Sainz debuteerde tegelijkertijd met Max Verstappen bij Toro Rosso. De Spanjaard is komen bovendrijven en heeft zich absoluut ontpopt tot topcoureur (in wording), maar het was natuurlijk alleszeggend dat niet hij maar Verstappen werd overgeheveld naar Red Bull om de tegenvallende Kvyat te vervangen. En dan je debuut race bij een topteam direct winnen. Natuurlijk: daar kwam een flinke portie geluk bij kijken, maar toch: het was Verstappen die uiteindelijk op de hoogste trede van het ereschavot stond en niét Daniel Ricciardo, op dat moment nog de absolute nummer één binnen het team van Red Bull en dé man die hen weer overwinningen had moeten schenken.
Ik heb sympathie voor Daniel Ricciardo. Maar ja: wie niet? Aan de goedlachse Aussie kun je geen hekel hebben. Maar ook op de baan vind ik het een baas. Maar niet zo’n baas als Max Verstappen en dus begreep ik het wel dat Daniel Ricciardo vluchtte naar het F1 team van Renault (thans Alpine). Zijn reputatie als topcoureur was nog in tact. Was hij bij Red Bull gebleven, dan had hem waarschijnlijk hetzelfde lot gewacht als Bottas bij Mercedes: een topper, maar altijd in de schaduw van je exceptionele teamgenoot. Pierre Gasly kwam met hoge verwachtingen binnen bij Red Bull, als volgende hotshot. Met de staart tussen de benen werd hij door de meedogenloze Helmut Marko bij het vuilnis geparkeerd. Hoewel: met Toro Rosso (thans Alpha Tauri) was er voor hem gelukkig nog een vangnet. En zie hier: Gasly laat daar weer absoluut zien uit het juiste racehout gesneden te zijn en eigenlijk gewoon een plekje in de Red Bull te verdienen, in de koele schaduw van Max.
Het enige dat Verstappen van Albon heeft gezien, was diens neus in zijn achteruitkijkspiegel. En ook maar eventjes, want meestel lag hij na een paar ronden al te ver achter om überhaupt nog zichtbaar te zijn.
Het volgende slachtoffer heette Alexander Albon. Een Red Bull protege die bij het zusterteam mooie dingen liet zien. Was hij dan de man die Max Verstappen naar nog grotere hoogten kon pushen? Het enige dat Verstappen van Albon heeft gezien, was diens neus in zijn achteruitkijkspiegel. En ook maar eventjes, want meestel lag hij na een paar ronden al te ver achter om überhaupt nog zichtbaar te zijn. Het was een tragisch begin van het einde, voordat hij zijn eigen lot bezegelde met de legendarische woorden “they’re racing me so hard!”. Doei Alex, tot nooit meer ziens. Zo eenvoudig is een reputatie dus te knakken wanneer je de pech hebt naast een wereldtopper plaats te nemen.
Sergio Perez moet het nú doen
Sergio Perez was een man die seizen na seizoen lof oogstte. Waarom zat die man nog niet in topwagen? Hij had de leeftijd, de ervaring, de snelheid en is bovendien bovengemiddeld kapitaalkrachtig dankzij vader Mexico. Eindelijk is dit seizoen zijn kans dan hier. De strijd om het tweede stoeltje naast Verstappen was een spannende (of niet, het hele verhaal zullen we waarschijnlijk nooit horen) tussen Sergio Perez en Nico Hülkenberg. 50/50 kanshebbers wat mij betreft, die het allebei verdienden. Het werd Perez. Na slechts een paar races in zijn eerste seizoen is het nog veel te vroeg om hem definitief af te schrijven. Maar de huidige gang van zaken spreekt niet in zijn voordeel. Nog geen moment, behalve sporadisch in een training, heeft hij dezelfde snelheid als Max Verstappen laten zien. Als dat nog een paar races aanhoudt, weten we allemaal welke kant dat opgaat. Helmut Marko is geen geduldig man. Dan wordt “Checo” niet de volgende Nico Rosberg, maar de volgende Alex Albon of Valtteri Bottas (als hij mag blijven zitten).
Wie zet je naast Max Verstappen?
Mijn voorspelling? Ook Perez vliegt eruit, al zal dat na dit seizoen zijn. Red Bull heeft er niets aan om coureurs te blijven slijten alsof het wegwerp mondkapjes zijn. Maar wat moet de teamleiding doen als blijkt dat ook Perez niet in de buurt kan komen van Verstappen? Mijn gevoel zegt: knal Lando Norris in die wagen. Maar Norris hoopt misschien wel op een stoeltje bij Mercedes. Bij Mercedes heb je nog altijd de grootste kans om kampioen te worden én Lewis Hamilton bevindt zich in de herfst van zijn F1 carrière. Tegen de tijd dat Norris daar instapt, heeft Hamilton misschien wel de F1 vaarwel gezegd. Dat zou voor Norris in elk geval één probleem minder betekenen. En voor Valtteri Bottas betekent dat misschien wel alarmfase 1: neemt hij het risico om zich na Hamilton door nog een coureur te laten overschaduwen? Dus even doordenken: exit Hamilton en exit Bottas. Welkom Lando Norris en welkom…. George Russell. Natuurlijk! Russell als Mercedes protege die al van die fraaie dingen laat zien in een kansloze Williams. Zet deze twee gasten naast elkaar.
Over de vraag wie er nog teamgenoot van Lewis Hamilton wil zijn, hoeven we dus niet lang na te denken. Maar wie wil er nog teamgenoot van Max Verstappen zijn? Ik zie daar twee mogelijke profielen voor een opvolger van Perez. De eerste is een gelauwerde coureur die geen probleem heeft met tweede viool spelen. Een moderne Eddie Irvine of Rubens Barrichello. Maar wie is die coureur? Zou Hülkenberg nog instappen als hij gevraagd zou worden? De tweede is een jonge lefgozer die maling heeft aan reputatie en bereid is om zijn eigen reputatie op het spel te zetten. Dan moet je natuurlijk meteen denken aan Yuki Tsunoda. Een knokker, een ventje met branie en iemand die – hoewel hij momenteel nog duidelijk de mindere is tegenover Pierre Gasly – waarschijnlijk veel vertrouwen heeft in zijn eigen kunnen. Genoeg om naast Max te gaan zitten? Tja, gevraagd worden door Red Bull is misschien wel een kans die je maar één keer in je carrière krijgt. Maar zo blijkt dat het meest begeerde stoeltje in de F1 misschien wel het moeilijkste is om te vullen. Ga nu maar gewoon gas geven Perez, dan hoeven wij ons daar geen zorgen over te maken.