Je auto online kopen: zal ik er ooit aan wennen?
Je auto online kopen: het is iets waarvan ik in al mijn vezels voel dat ik er nooit aan ga wennen. Nu denk je misschien: wen er maar aan, dat is de nieuwe realiteit. Dat begrijp ik. We kopen zo’n beetje alles online zonder het eerst te zien of te proberen. Behalve huizen en… nou ja, auto’s dus. Maar dat laatste is hard aan het veranderen. Nieuwe EV’s zoals de Kia EV6 worden gewoon blind besteld, zonder dat kopers er een meter in gereden hebben. Sterker nog: ze hebben de auto nog niet eens in het echt gezien.
Deze ontwikkeling is begrijpelijk. Je auto online kopen is vaak ook bittere noodzaak, gezien de schaarste die momenteel heerst. Mis je de boot, dan moet je misschien wel een half jaar of een jaar wachten voordat je een felbegeerd exemplaar kunt bemachtigen. Maar online auto’s kopen beperkt zich niet tot nieuwe auto’s. Kijk maar eens naar een fenomeen als Autohero. Nu doet Autohero natuurlijk zijn best met duidelijke gegevens, foto’s en controles, maar het blijft deels een gok. Ondanks 14 dagen geld terug garantie. Dat is een geruststellende gedachte, maar toch: het idee dat je een auto moet terugsturen nadat je hier met smart op hebt zitten wachten. Die teleurstelling….
Enfin: producten “blind” kopen is al lang geen uitzondering meer. Ik bestelde mijn nieuwe iPhone op de dag dat-ie uitkwam. Waarom? Ik had de vorige generatie, ik was hier tevreden mee en op basis van jarenlange ervaring wist ik precies wat ik kon verwachten. Ook mijn nieuwe TV kocht ik zonder hem van tevoren in actie te hebben gezien. Mijn vertrouwen in de fabrikant en gebruikersreviews gaven mij genoeg vertrouwen om er vanuit te gaan dat ik binnen mijn budget een uitstekende aankoop deed.
“En tóch wilde ik die proefrit. Niet eens ter bevestiging van mijn vermoedens, maar gewoon…. nou ja, gewoon omdat het hoort.”
Waarom kan ik dit bij auto’s dan niet? Omdat een auto voor mij gewoon te veel emotionele waarde heeft. Omdat ik bij auto’s niet alleen uit wil gaan van wat ik lees en hoor. Omdat ik een auto per sé uitgeprobeerd moét hebben voor ik hem aanschaf. Dat gold voor de eerste gare tweedehands bak die ik kocht, maar ook voor de splinternieuwe Toyota Yaris Hybrid die mijn vriendin en ik kochten. Met name in dat laatste geval is het misschien opvallend. Ik had immers alle foto’s al gezien en op basis van mijn ervaringen als autojournalist met Toyota durfde ik het op zich wel blindelings aan om de auto te bestellen. Eigenlijk stond na een voorselectie voor ons al vast dat het de Yaris Hybrid zou worden. En tóch wilde ik die proefrit. Niet eens ter bevestiging van mijn vermoedens, maar gewoon…. nou ja, gewoon omdat het hoort.
Je auto online kopen is gewoon iets dat voor mij niet klopt. Misschien wordt dat op een gegeven moment anders. Het is niet ondenkbaar dat er in de toekomst vrijwel geen dealers meer overblijven. Een distributiemodel a la Tesla lijkt het toekomstbeeld voor veel automerken: één of hooguit enkele experience centers, met het zwaartepunt op online verkoop. Kijk maar eens hoeveel (nieuwe) merken hier al op inspelen: Lynk & Co en MG bijvoorbeeld.
Enfin: voorlopig zijn er nog autodealers en daar maak ik graag gebruik van. Over een paar jaar wil ik beslist de switch naar een EV maken, indien het budget het toelaat. Bij voorkeur wordt dat dan een nieuwe en ik kan alleen maar hopen dat er dan nog een dealer in de buurt is voor een testrit. De spanning van die eerste testrit, het gevoel in de showroom, het vergelijken met concurrenten: het is voor mij gewoon onlosmakelijk verbonden met het kopen van een nieuwe auto. Online een auto kopen haalt voor mij een deel van de passie weg. Ondanks dat ik wéét dat er geen slechte auto’s worden gemaakt en dat je met vrijwel iedere wagen op je shortlist een prima auto in huis haalt.
Houd ik vast aan iets dat aan het uitsterven is? Ben ik zelf van een uitstervend ras? Ik hoop het niet. De toekomst zal het leren.